Een intense tijd voor iedereen...hoe gaat 't met jouw kind?
Mensen, wat is ’t een intense tijd he? We worden geleefd door ’t nieuws, delen onszelf op door meerdere rollen op ons te nemen; moeder/vader en juf/meester.
Gaat ’t nog een beetje met jullie? Vergeten jullie de zorg voor jezelf niet? Heel belangrijk, want anders kunnen we ook niet voor anderen zorgen he?
Vandaag willen we wat meer aandacht geven aan de gevoelens die bij onze (klein)kinderen (kunnen) spelen.
Hoe gek is deze situatie voor alle kinderen? Zij krijgen vaak onvolledige info en gevoelens mee, want ’t achterliggende verhaal is vaak niet bekend.
Niks ten nadele van ’t niet volledig informeren van kinderen over deze crisis, ik kies daar zelf ook enigszins voor bij mijn kinderen, maar ’t roept toch bepaalde vragen en/of emoties op bij kinderen.
Onze taak is
om de kinderen hierin te mogen begeleiden, al weten we zelf ook soms de antwoorden/oplossingen niet.
Wat kan er spelen momenteel bij kinderen?
- Gevoelens van angst (worden mijn ouders/opa en oma misschien ook ziek? Waarom voel ik dat mijn papa en mama bang zijn? Ik durf niet te gaan slapen)
- Gevoelens van onzekerheid (waarom praten mijn papa en mama zoveel samen en waarom mag ik dit niet horen? Waarom hebben papa en mama niet alle antwoorden op mijn vragen?
- Gevoelens van gemis (missen van vriendjes, opa’s/oma’s, juffen/meesters, missen van de sportclub)
- Gevoelens van frustratie/boosheid (Waarom mag ik niet naar buiten? Waarom kan ik mijn centjes nu niet uitgeven in de speelgoedwinkel? Waarom mag ik niet heel even opa en oma knuffelen, ik ben toch niet ziek? Waarom kunnen we niet voetballen, dat is toch buiten en niemand is ziek? Waarom moeten we steeds nieuws kijken, ik wil iets anders zien op tv! Waarom kan juffrouw mij niet gewoon lesgeven, zij kan ’t veel beter! Kleine zusjes zijn irritant!)
En ik ben vast nog veel gevoelens of voorbeelden vergeten.
Het voornaamste is dat je je beseft dat ook kinderen gevoelens oppikken via ons, de één uiteraard meer als de ander.
Dat je hierbij stilstaat en ’t bespreekbaar maakt is ’t allerbelangrijkst.
Toch kan dit af en toe niet genoeg zijn, misschien omdat je zelf ongerust bent, of omdat je de antwoorden niet weet, of omdat ’t erbij in schiet, omdat er al zoveel van je gevraagd wordt!
Dit maakt jou geen slechte ouder, dit kan gewoon allemaal spelen in crisis-tijd..
Zelf ben ik in deze tijd éxtra dankbaar dat Kick (5,5 jaar) een droomvriendje heeft.
Ze is een eenhoorntje.
Kusje krijgt vaak post van Kick. Meestal met allerlei verhalen over wat Kick heeft meegemaakt, of wat hij voor haar heeft gemaakt.
Maar de laatste dagen merk ik dat de toon wat serieuzer wordt, Kick had gehoord vanuit de mail van droomdeurtjes (hiervoor kun je je aanmelden), dat droomvriendjes gelukkig niet ziek kunnen worden.
Daar was hij heel opgelucht over, maar hij wou wel even delen hoe gek de situatie nu is voor mensen.
Dat we niet weten hoe lang dit nog duurt en dat hij blij is dat hij zijn opa en oma nog wel kan zien.
Hij zoekt meer steun bij haar, want soms is ’t lastig in slaap komen als je net hebt gehoord dat je eigenlijk alleen nog maar de straat op moet gaan, als ’t echt heel noodzakelijk is en je een boete kan krijgen als je je niet aan de regels houdt.
Hij praat dan tegen haar en stuurt haar briefjes en tekeningen.
Natuurlijk stuurt ‘Kusje’ dan briefjes terug. Wat fijn (en dankbaar ben ik) dat ik weet wat in zijn ‘bolletje’ omgaat, want vraag ik er zelf direct naar, dan is ’t antwoord steevast ‘weet ik niet’.
Nu Kick noodgedwongen meer thuis is, heeft hij ook de tijd genomen om de hele bovenkant van ’t kastje naast zijn bed, in te richten voor Kusje.
De muur is mooi versierd met speciale muurstickers, Kusje heeft wel 3 bankjes om op te zitten, heeft een eigen speeltuin én haar vogelvriendje heeft nu ook een mooi vogelhuisje gekregen.
Uiteraard moesten er ook wat hekken en verkeersborden bij, want ‘ik denk dat Kusje dat net zo mooi vindt als ik dat vind mama’.. ;-)
Kick is een denker, maar gaat elke avond rustig slapen, want Kusje ‘waakt’ over hem en zij komt alleen langs als hij slaapt!
Soms legt ze zelfs een klein cadeautje neer bij ’t briefje, zoals laatst een knuffeltje, zodat Kick ook overdag iemand heeft om hem te steunen in deze rare tijd.
“Droomdeurtjes zijn uitermate geschikt om kinderen te helpen in het verwerken van hun ervaringen van alledag en als extra ondersteuning in bijzondere situaties.
Vanaf ongeveer 3 jaar oud beginnen kinderen het concept achter het droomdeurtje te begrijpen en zijn ze in staat om zich goed in te leven.
Het magisch denken is vanaf deze leeftijd sterk aanwezig.
Het inlevingsvermogen van kinderen in hun elfje of draakje is hierdoor vergelijkbaar met het geloven in de Kerstman of Sinterklaas.
Ze genieten van de berichten die ze van hun droomvriendje ontvangen en fantaseren erop los.
Uiteraard verschilt dit van kind tot kind, maar de meeste kinderen zullen actief een beroep op hun droomdeurtje doen tot ze ongeveer 9 jaar oud zijn.
Ook bij oudere kinderen in de leeftijd van 10+ is het droomdeurtje nog steeds erg gewild. Zij zijn minder bezig met het concept, maar genieten juist van het decoreren van de deur en de omgeving.
Droomdeurtjes bevorderen het inlevingsvermogen, de fantasie en creativiteit van kinderen al vanaf zeer jonge leeftijd.
Zo maken ze van de deur en de omgeving een veilige plek die ze zelf kunnen decoreren. Het decoreren stimuleert naast de creativiteit ook de motoriek.
Jonge kinderen kunnen al vroeg beginnen met het ontwikkelen van hun expressief vermogen door het maken van tekeningen voor hun elfje of draak.
Wanneer zij wat ouder worden zal dit overgaan in het schrijven van briefjes die ze in het brievenbusje kunnen achterlaten.
Een goede oefening voor zowel de schrijfvaardigheid als het onder woorden brengen van hun gevoelens.
Kinderen die zich moeilijk kunnen uiten, kunnen met het droomdeurtje worden uitgedaagd om hun gevoelens in een tekening te laten zien of te verwoorden. Hierdoor wordt het droomdeurtje ook regelmatig door leerkrachten, kindercoaches en psychologen ingezet..”
Uiteraard zijn droomdeurtjes nooit een vervanging van medische zorg en dienen zij alleen ingezet te worden als hulpmiddel. Twijfel je over je gezondheid en eventuele bijbehorende klachten bij je kind, raadpleeg dan altijd een arts of specialist op dit gebied.
